„Technik sekcji zwłok – też człowiek”, czyli krótka refleksja zawodowa...

Praca technika sekcyjnego jest pełna głębokiej powagi i wewnętrznego skupienia. To zadanie, które nie tylko wymaga fachowej wiedzy medycznej, ale także silnej empatii i ogromnego szacunku wobec zmarłego oraz jego historii życia.

Na samym początku, gdy krok po kroku przygotowujemy się do sekcji, unosi się w powietrzu atmosfera respektu i zadumy. Każde narzędzie jest umieszczane w ściśle zdefiniowany sposób, każdy ruch jest przemyślany. To również czas, gdy zdajemy sobie sprawę, że stoimy w obliczu ostatniego pożegnania z tym ciałem.

Podczas zewnętrznych oględzin, każdy rys, blizna, wybrzuszenie czy zmiana koloru nabiera szczególnego znaczenia. To nie tylko techniczny proces, ale także chwila, w której zaczyna się opowieść o życiu tej osoby. W sercu technika pojawia się empatia i zrozumienie dla tego, co ciało przeszło przez całe swoje istnienie.

Otwierając ciało, wewnętrzny monolog technika może być pełen skrajnych uczuć – od zdumienia nad skomplikowaną strukturą ciała do dociekliwości, co skrywa wnętrze. To moment, w którym zetknięcie się z niewidzialnymi procesami życiowymi staje się realne i głęboko poruszające.

Każdy ruch, nacięcie, pobranie próbek tkanek i płynów jest równocześnie subtelne i doniosłe. To oddzielny etap, kiedy technik przykłada się do pracy z niezwykłą dokładnością, wiedząc, że te małe i na pozór drobne fragmenty mogą odsłonić wielkie tajemnice mające nie tylko dla medycyny, ale przede wszystkim dla bliskich zmarłego ogromne znaczenie emocjonalne.

Podczas całego procesu technik nieustannie pamięta, że pracuje nad ciałem, które kiedyś nosiło emocje, myśli i życiowe historie. To wyjątkowe zdolności empatii i taktu pozwalają technikowi połączyć swoje fachowe umiejętności z głębokim szacunkiem dla osoby, która już nie jest wśród nas.

Na zakończenie, kiedy ostatnie szwy zostają założone, towarzyszy temu uczucie skończonego ważnego zadania, oddania szacunku i gotowości przekazania wyników do dalszej analizy. Praca technika sekcyjnego to nie tylko czysta nauka i technika, to pełen szacunku rytuał oddawania hołdu życiu i jego końcowemu rozstaniu ze światem.